ซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ คือ

• ซึ่งเป็นปรปักษ์

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นคู่     ประกอบด้วยสองส่วนที่เหมือนกัน / เท่ากัน ประกอบด้วยสองส่วน
• นค     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• คู     ๑ น. ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บน้ำไว้ใช้เป็นต้น เช่น คูสวน, ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง เช่น
• คู่     น. จำนวนที่หารด้วย ๒ ลงตัว, ตรงข้ามกับ คี่; ของ ๒ สิ่งที่สำหรับกันหรือใช้กำกับกันอย่างช้อนส้อม; ลักษณนามหมายถึงของที่มีลักษณะเป็น ๒ เช่น
• คู่ต่อสู้     คู่ปรับ คู่พิพาท คู่อริ คู่อาฆาต คู่แค้น ศัตรู เสี้ยนหนาม คู่แข่ง ข้าศึก ปฏิปักษ์ ปรปักษ์ ฝ่ายตรงกันข้าม ผู้คัดค้าน ผู้ต่อต้าน คู่ปรปักษ์ อมิตร
• ต่อ     ๑ น. ชื่อแมลงขนาดกลางถึงขนาดใหญ่หลายวงศ์ มีปีก ๒ คู่ ลักษณะเป็นแผ่นบางใส ปีกคู่หลังเล็กกว่าปีกคู่หน้า ปากเป็นชนิดกัดกิน เอวคอดกิ่ว
• ต่อสู้     ก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู้     ก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธ หรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน;
• ซึ่งเป็นคราบ    ซึ่งเปรอะเปื้อน ซึ่งเป็นสะเก็ด
• ซึ่งเป็นคลื่น    คดเคี้ยวเหมือนงู
• ซึ่งเป็นคู่กัน    ซึ่งบังเกิดผล ซึ่งเป็นผล เป็นผลมาจาก เป็นผลลัพธ์ เป็นผลเนื่องมาแต่
• การเป็นคู่ต่อสู้กัน    การชิงดีชิงเด่น การตีเสมอ การแข่งขันกัน