ซึ่งเป็นจริง คือ

• อย่างแท้จริง
  อันที่จริง
  โดยพฤตินัย
  ซึ่งมีอยู่จริง
  ตามความจริง
  แท้จริง
  จริงแท้
  เป็นความจริง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นจริง     มีอยู่จริง เป็นของจริง เป็นความจริง มีผลที่เป็นจริง ยังใช้ได้อยู่ จริงๆ แท้จริง ยังคงเป็นจริง แน่แท้ ไม่ต้องสงสัย น่าเชื่อ ยืนยัน จริง
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จริง     จิง ว. แน่ เช่น ทำจริง ชอบจริง ๆ; แท้, ไม่ปลอม, เช่น ของจริงไม่ใช่ของเทียม; เป็นอย่างนั้นแน่แท้ ไม่กลับเป็นอย่างอื่น เช่น ข้อนี้เป็นความจริง,
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• เป็นจริงเป็นจัง    ว. เป็นหลักฐานมั่นคง, เป็นชิ้นเป็นอัน, เป็นล่ำเป็นสัน.
• อย่างเป็นจริงเป็นจัง    จริงจัง เป็นล่ําเป็นสัน
• ซึ่งไม่เป็นจริง    ซึ่งไม่มีหลักฐาน ซึ่งไม่มีเหตุผลที่ดีพอ ซึ่งไม่แท้ ซึ่งเป็นจินตนาการ ซึ่งเป็นเรื่องสร้างขึ้น เกี่ยวกับนวนิยาย
• ทำให้เป็นจริงเป็นจัง    กลายเป็นความจริง ทำให้ปรากฎ เป็นรูปทางกาย ทำให้เป็นของวัตถุ ปรากฎเป็นรูปเป็นร่าง ปรากฎให้เห็นจริง เกิดขึ้น เปลี่ยนเป็นเงิน
• ซึ่งทึกทักว่าเป็นจริง    ซึ่งสมมุติว่าเป็นจริง
• ยังคงเป็นจริง    เป็นจริง
• เห็นจริงเห็นจัง    มีชี-วิตชีวา สีจ้า สีแจ๊ด เต็มไปด้วยพลังชีวิต
• ที่เป็นจริง    จริง ที่มีหลักฐานยืนยัน ที่เป็นของจริง
• เป็นจริง ๆ    จริง ๆ เป็นความจริง