ซึ่งเป็นเยื่อบุผิว คือ

• ซึ่งเป็นเยื่อบางๆ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เยื่อ     น. สิ่งที่เป็นแผ่นบางอยู่ตามผิวหรือภายในของร่างกายบางส่วนหรือของสิ่งต่าง ๆ เช่น เยื่อในกระดูก เยื่อหัวหอม เยื่อไม้ไผ่.
• เยื่อบุผิว     เนื้อเยื่อบุผิว เยื่อหุ้มบาง เยื่อหุ้มเซลล์
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิว     ๑ ผิวะ สัน. ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า. ๒ น. ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนังและเปลือกเป็นต้น.
• ซึ่งเป็นเยื่อบางๆ    ซึ่งเป็นเยื่อบุผิว
• เนื้อเยื่อบุผิว    น. เนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่บุผิวนอก บุผิวใน บุโพรง บุท่อ บุต่อมของอวัยวะ. (อ. epithelial tissue).
• ซึ่งยังเยาว์วัย    ซึ่งยังไม่เติบโตเต็มที่
• ซึ่งเป็นเสรีนิยมสุดขั้ว    ซึ่งอยู่ในกลุ่มเสรีนิยมสุดขั้ว
• ซึ่งยังเป็นเด็ก    ซึ่งยังเป็นหนุ่มเป็นสาว ซึ่งเป็นหน่ออ่อน
• ซึ่งเป็นมันเงา    ซึ่งเคลือบเงา สุกใส เป็นประกาย
• ซึ่งเป็นเนิน    ซึ่งขึ้นเขา ซึ่งลาดสูงขึ้น