ซึ่งเป็นแผล คือ

• ซึ่งบาดเจ็บ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นแผล     บาดเจ็บ
• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• แบ่งเป็นแผนก    ทําให้เป็นแผนก
• พันแผล    ผูก พัน มัด พันผ้าก็อต พันผ้าพันแผล
• ซึ่งเป็นผล    ซึ่งบังเกิดผล ซึ่งเป็นคู่กัน เป็นผลมาจาก เป็นผลลัพธ์ เป็นผลเนื่องมาแต่
• ผ้าพันแผล    น. ผ้าที่ทอด้วยฝ้าย เป็นแถบยาว ๆ มีลักษณะโปร่งบาง สีขาว ใช้สำหรับพันหุ้มบาดแผล.
• มันแผลบ    1) adj. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: เช็ดปากที่มันแผลบของเธอซะก่อนเถอะ แล้วค่อยเติมลิปสติก 2) v. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: หน้าฉันมันแผลบอย่างนี้ ถ่า
• เส้นแผลง    -แผฺลง น. เส้นที่เยื้องไปเยื้องมามีลักษณะเหมือนฟันปลา ใช้เขียนแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนัง.
• เป็นแผ่น    เรียบหรือแบนเหมือนโต๊ะ คล้ายกล่อยกระดาษ
• ซึ่งเป็นขั้นแรก    ริเริ่ม เริ่มต้น
• ซึ่งเป็นต้นแบบ    ซึ่งมีอิทธิพลต่อการพัฒนาต่อ
• ซึ่งเป็นแถบ    ซึ่งมีสาย

• ซึ่งเป็นแผลจุดเดียวกันกับเหยื่อเมื่อเช้านี้