เส้นแผลง คือ

• -แผฺลง
  น. เส้นที่เยื้องไปเยื้องมามีลักษณะเหมือนฟันปลา ใช้เขียนแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนัง.

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เส้น     น. สิ่งที่มีลักษณะเป็นสาย แถว แนว ที่ไม่จำกัดความยาว เช่น เส้นผม เส้นขน เส้นโลหิต; เส้นเลือด เส้นเอ็น และเส้นประสาท;
• ส้น     น. ส่วนท้ายของเท้า เช่น อย่าเดินลงส้น รองเท้ากัดส้น, เรียกเต็มว่า ส้นเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ส้นปืน.
• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• แผลง     แผฺลง ก. แปลงสิ่งเดิมให้เพี้ยนแปลกไป เช่น แผลงสระ แผลงพยัญชนะ. ว. ที่แตกต่างไปจากปรกติ เช่น เล่นแผลง คำแผลง.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลง     ผฺลง ก. ปลิดปลง, ฆ่าให้ตาย.
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• เล่นแผลงๆ    เล่นบ้าๆ เล่นพิเรนทร์
• พันแผล    ผูก พัน มัด พันผ้าก็อต พันผ้าพันแผล
• เป็นแผล    บาดเจ็บ
• แผลงๆ    ล้ําหน้า แปลกใหม่
• ผ้าพันแผล    น. ผ้าที่ทอด้วยฝ้าย เป็นแถบยาว ๆ มีลักษณะโปร่งบาง สีขาว ใช้สำหรับพันหุ้มบาดแผล.
• มันแผลบ    1) adj. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: เช็ดปากที่มันแผลบของเธอซะก่อนเถอะ แล้วค่อยเติมลิปสติก 2) v. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: หน้าฉันมันแผลบอย่างนี้ ถ่า
• คำแผลง    การใช้ศัพท์ผิด ความเน่าเปื่อย คำผิด