ซึ่งเหนี่ยว คือ

• ซึ่งถ่วง
  ซึ่งทำให้ช้า
  ผลัดวันประกันพรุ่ง
  เฉื่อย

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหนี่ยว     ก. รั้งไว้, ดึงไว้, ยึดไว้.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนี     ก. ไปเสียให้พ้น, หลีกไปให้พ้น, เช่น หนีภัย หนีทุกข์; หลีกเลี่ยง เช่น หนีภาษี หนีโรงเรียน.
• นี่     ส. คำใช้แทนนามที่อ้างถึงบุคคลหรือสิ่งที่อยู่ใกล้ เช่น นี่ใคร นี่อะไร. ว. คำใช้ประกอบคำนามหรือกริยาให้รู้ว่าอยู่ใกล้หรือชี้เฉพาะ เช่น
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ซึ่งหน่วงเหนี่ยว    ซึ่งยับยั้ง ซึ่งห้ามปราม
• ซึ่งหน่วงเหนี่ยวไว้    ซึ่งทําให้ช้า
• หนังเหนียว    ว. อยู่ยงคงกระพัน เช่น ลือกันว่าโจรคนนี้หนังเหนียว ยิงไม่ออกฟันไม่เข้า, โดยปริยายหมายความว่า มีประสบการณ์มากรู้เท่าทันไปทุกสิ่งทุกอย่าง.
• ซึ่งเคลือบด้วยยางเหนียว    ซึ่งทากาว
• ผู้หน่วงเหนี่ยว    ผู้ควบคุม ผู้ยับยั้ง ข้าศึก ศัตรู สิ่งที่เป็นภัย
• หน่วงเหนี่ยว    หฺน่วงเหฺนี่ยว ก. รั้งตัวไว้, ดึงถ่วงไว้, กักไว้, เช่น เจ้าหน้าที่หน่วงเหนี่ยวกักขังผู้ต้องหา.
• ซึ่งเหี่ยวเฉา    ซึ่งร่วงโรย ซึ่งเหี่ยวแห้ง
• ซึ่งเหี่ยวแห้ง    ซึ่งร่วงโรย ซึ่งเหี่ยวเฉา