ซึ่งเหน็ดเหนื่อยมาก คือ

• ซึ่งหมดแรง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหน็ดเหนื่อย     ก. อ่อนเพลียเพราะทำงานเป็นต้น, เหนื่อยเหน็ด ก็ว่า.
• เหน็ดเหนื่อยมาก     ต้องใช้ความพยายามมาก ถึงพริกถึงขิง ทรหด เหนื่อยมาก ใช้แรงงานมาก
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• เหนื่อย     ก. รู้สึกอ่อนแรงลง, อิดโรย.
• เหนื่อยมาก     หมดเรี่ยวแรง หมดแรง ซูบ อ่อนแรง เพลีย หมดกําลัง ทรหด ต้องใช้แรงมาก เหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า ซึ่งหมดแรง ต้องใช้ความพยายามมาก ถึงพริกถึงขิง
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยม     ๑ ก. ร้องไห้. ( ข. ). ๒ ยม, ยมมะ- น. เทพเจ้าผู้เป็นใหญ่ประจำโลกของคนตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• เหนื่อยมากๆ    เหนื่อยแทบตาย
• เหนื่อยมากที่สุด    เหนื่อย เหน็ดเหนื่อย
• อย่างเหน็ดเหนื่อย    อย่างเหนื่อยอ่อน อย่างขาดแคลน อย่างไม่เพียงพอ เกือบจะไม่ แทบจะไม่ ไม่ค่อยพบ ไม่สู้จะ
• ทําให้เหน็ดเหนื่อยอย่างมาก    ทําให้อ่อนล้าอย่างมาก