ซึ่งแบ่งแยก คือ
"ซึ่งแบ่งแยก" อังกฤษ
- ซึ่ง ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- แบ ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
- แบ่ง ก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.
- แบ่งแยก ก. แบ่งออกจากกันเป็นส่วนหนึ่งต่างหาก เช่น แบ่งแยกโฉนดที่ดิน.
- บ่ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
- บ่ง ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด; ใช้ของแหลม ๆ
- แยก ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
- ยก ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
- ซึ่งแบ่งแยกได้อีก ซึ่งหารลงตัว
- ซึ่งแบ่งแยกไม่ได้ เป็นเงา
- ผู้แบ่งแยก สิ่งที่แบ่งแยก เครื่องแบ่งแยก เครื่องแยก ผู้สนับสนุนการแบ่งแยก ผู้สนับสนุนหรือยึดถือลัทธʼการแบ่งแยก
- ไม่แบ่งแยก รายตัว เฉพาะคน ใช้ได้กับทั้งหมด ไปเที่ยวเดียว
- อย่างแบ่งแยก อย่างเป็นอิสระ อย่างไม่ขึ้นกับผู้ใด
- ซึ่งแยกแยะ ซึ่งแบ่งออก เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง
- การแบ่งแยก การแบ่งพวก การแยกออก สิ่งที่แบ่งแยก เขตที่แบ่งออก การแยกตัวออก การขัดแย้งกัน "การบาดหมางกัน การแตกกัน การแตกร้าว การแตกหัก การแบ่งเป็นส่วนย่อย