ซึ่งโคลงเคลง คือ

• ซึ่งโอนเอนไปมา
  ซึ่งไม่มั่นคง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• โค     ๑ น. วัว (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ. ( ป. , ส. ). ๒ น. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี
• โคล     ๑ โคน น. ชนกลุ่มหนึ่งในประเทศอินเดียฝ่ายใต้ เช่น ผู้สืบสัมพันธ์โคตรเค้าโคลตระกูล ทิชาเชื้อชาติธชีชูชก. ( ม. ร่ายยาว ชูชก). ๒ โคน น.
• โคลง     ๑ โคฺลง น. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง มีจำนวนคำในวรรคสัมผัสและบังคับเอกโทตามตำราฉันทลักษณ์. ๒ โคฺลง ก. เอียงไปเอียงมาหรือทำให้เอียงไปเอียงมา
• โคลงเคลง     ๑ ก. โคลงไปโคลงมา. ว. อาการที่รู้สึกวิงเวียนคล้ายอยู่ในเรือโคลง. ๒ โคฺลงเคฺลง น. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Melastoma วงศ์
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• คลิ้งโคลง    คฺลิ้งโคฺลง น. นกกิ้งโครง เช่น คลิ้งโคลงคล้อแคล้ในรัง นกเจ่าเหงาฟัง แลสารกระสาสรวลตาง. (สมุทรโฆษ). (ดู กิ้งโครง ๑).
• การโคลงเคลง    การแกว่งไกว การแกว่งไปมา การส่ายไปมา การโอนเอนไปมา อาการโซเซ
• ทําให้โคลงเคลง    ทําให้ส่ายไปมา ทําให้โซเซ ทําให้โยกไปมา
• ส่ายโคลงเคลง    สั่นไหว
• แต่งโคลง    v. แต่งถ้อยคำให้เป็นโคลง ตัวอย่างการใช้: สุนทรภู่นั้น นอกจากจะมีความสามารถในการแต่งกลอนสุภาพแล้ว ท่านยังแต่งโคลงได้ไพเราะไม่แพ้กัน
• ซึ่งเคลื่อนลง    ซึ่งสืบทอดมาจากต้นกำเนิด ซึ่งสืบสกุล
• การเดินโคลงเคลง    การโคลง