ซึ่งโหยหา คือ

• ซึ่งละห้อยหา

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• โหย     โหยฺ ก. อ่อนกำลัง, อ่อนใจ; ครวญถึง, ร่ำร้อง; มักใช้ประกอบคำอื่น ๆ เช่น โหยหา โหยหิว โหยหวน โหยไห้.
• โหยหา     ก. คร่ำครวญถึงบุคคลผู้เป็นที่รักซึ่งพลัดพรากจากไปเป็นต้น.
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• ซึ่งร้องโหยหวน    ซึ่งคร่ําครวญ
• การโหยหา    n. การคร่ำครวญหา ชื่อพ้อง: ความปรารถนา ตัวอย่างการใช้: การโหยหาความรักเป็นพฤติกรรมของคนที่ขาดความอบอุ่นในวัยเด็ก
• ร้องโหยหวน    กรีดร้อง คร่ําครวญ ร้องคร่ําครวญ ร้องเสียงดัง ร้องเสียงโหยหวน ร้องคร่ำครวญ หอน หัวเราะเสียงดัง เห่า
• เสียงร้องโหยหวน    เสียงหอน
• เสียงโหยหวน    เสียงคร่ําครวญ
• ซึ่งทำให้เกิดเสียงร้องโหยหวน    น่าพิศวง ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยม adv
• โหยหิว    ก. รู้สึกอ่อนเพลียเพราะมีความหิวมาก.
• ความรู้สึกโหยหา    ความคิดถึง ความอาลัยอาวรณ์
• ความโหยหา    ความละห้อยหา
• โหยหวน    ว. ลักษณะของเสียงที่คร่ำครวญด้วยความเสียใจหรือเจ็บปวดเป็นต้น ทำให้รู้สึกวังเวงใจ.

• คู่รักซึ่งโหยหากัน