ซึ่งไม่บริสุทธิ์ คือ

• ซึ่งมีมลทิน
  ซึ่งถูกเจือปน
  ซึ่งปนเปื้อน
  ซึ่งปลอมปน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่บริสุทธิ์     สกปรก ไม่สะอาด เจือ ไม่แท้ ด่างดวง ด่างพร้อย มัวหมอง มีมลทิน เปรอะเปื้อน เลอะ ไม่จริงใจ ไม่ซื่อสัตย์
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• บริสุทธิ     ดึกดำบรรพ์ เดิมที
• บริสุทธิ์     บอริสุด ว. แท้, ไม่มีอะไรเจือปน, เช่น ทองบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน, ปราศจากความผิด, เช่น เป็นผู้บริสุทธิ์, หมดจดไม่มีตำหนิ เช่น เพชรบริสุทธิ์
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สุทธ     ว. หมดจด, สะอาด; ล้วน, แท้. ( ป. ).
• สุทธิ     สุดทิ ว. แท้ ๆ, ล้วน ๆ, เช่น กาแฟขวดนี้น้ำหนักสุทธิ ๑๐๐ กรัม. ( ป. ; ส. ศุทฺธิ).
• ทธิ     ทะทิ ( แบบ ) น. นมส้ม คือนมที่ขึ้นฝาแปรสภาพเป็นนมเปรี้ยว อยู่ในจำพวกเบญจโครส. ( ป. , ส. ).
• ซึ่งไม่บริสุทธิ์ใจ    ซึ่งไม่ซื่อสัตย์
• ซึ่งไม่ได้มาจากการทําให้บริสุทธิ์    ซึ่งไม่ได้ผ่านกระบวนการกลั่น
• ซึ่งบริสุทธ    ซึ่งไม่ด่างพร้อย ซึ่งไม่มีมลทิน
• ซึ่งบริสุทธิ์    ซึ่งปราศจากสิ่งสกปรก