ซึ่งไม่บุบสลาย คือ

• ซึ่งอยู่ในสภาพดี
  ที่ไม่เสียหาย

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• บุ     ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
• บุบ     ก. ทุบ ตำ หรือเคี้ยวเบา ๆ พอให้เป็นรอยหรือแตก; บู้ลง, บุ๋มลง, เช่น ขันบุบ แก้มบุบ.
• บุบสลาย     ว. ชำรุดแตกหัก.
• สลา     สะหฺลา น. หมาก. ( ข. ).
• สลาย     สะหฺลาย ก. สูญสิ้นไป เช่น ฝันสลาย เมื่อพระอาทิตย์ขึ้น หมอกก็สลายไป, ทำให้สูญสิ้นไป เช่น ใช้ยาสมุนไพรสลายพิษงู, ฉลาย ก็ว่า.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาย     ๑ น. รูปแบบทางทัศนศิลป์ประเภทหนึ่ง ประกอบขึ้นด้วยเส้นเป็นสำคัญ ลักษณะเป็นแบบซ้ำ ๆ เป็นหมู่ ๆ หรือต่อเนื่องกันไปก็มี
• อย่างไม่บุบสลาย    อย่างปลอดภัย อย่างไม่เสียหาย
• การบุบสลาย    การฉีกขาด การทรมานจิตใจ การทุกข์ใจ การเสียรูปร่าง บาดแผลที่ฉีกขาด บาดแผลที่บุบบู้บี้
• ซึ่งไม่สลักสําคัญ    ขี้ประติ๋ว ซึ่งไม่สําคัญ เล็ก ๆ ไม่น่าใส่ใจ
• ซึ่งไม่ถูกทําลาย    ซึ่งไม่เสียหาย
• ซึ่งไม่มีลวดลาย    เรียบๆ ที่ไม่มีลาย
• ซึ่งยังไม่จบสิ้น    ยังคาราคาซัง ยังค้างอยู่