ซึ่งไม่พอเพียง คือ

• ขาดแคลน
  ซึ่งไม่ครบจํานวน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่พอ     น้อย ขัดสน ขาด ขาดแคลน ไม่ถึง short of น้อยกว่า สังเขป ไม่เน้น ไม่เพียงพอ adv
• ไม่พอเพียง     ขาดแคลน ไม่ดีพอ ยากจน มีน้อยมาก มีน้อย เกือบไม่มี น้อย เล็ก เล็กน้อย ไม่มาก ไม่สําคัญ ผอม ขาด ไม่ครบ
• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอเพียง     ก. ได้เท่าที่กะไว้ เช่น ได้เท่านี้ก็พอเพียงแล้ว.
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพียง     ว. เท่า เช่น เพียงใด เพียงนี้ เพียงนั้น, แค่, เสมอ, เช่น ศาลเพียงตา สูงเพียงหู, เหมือน เช่น งามเพียงจันทร์ รักเพียงดวงตาดวงใจ, พอ,
• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ซึ่งไม่เพียงพอกับ    ซึ่งเทียบไม่ได้ ซึ่งไม่ได้สัดส่วน
• ซึ่งปิ้งหรือย่างไม่เพียงพอ    ซึ่งตระเตรียมไม่พอ พิลึกพิกล ไม่ค่อยสุก ไม่ได้ต้มพอเพียง ไม่ได้ต้มให้สุก
• ความไม่พอเพียง    ความขาดแคลน ความไม่เพียงพอ
• ไม่ได้ต้มพอเพียง    ซึ่งตระเตรียมไม่พอ ซึ่งปิ้งหรือย่างไม่เพียงพอ พิลึกพิกล ไม่ค่อยสุก ไม่ได้ต้มให้สุก
• อย่างไม่เพียงพอ    อย่างขัดสน อย่างขาดแคลน บอบบาง หายาก เกือบจะไม่ แทบจะไม่ ไม่ค่อยพบ อย่างเหน็ดเหนื่อย ไม่สู้จะ