ซึ่งไม่พะวงถึง คือ

• ซึ่งไม่กังวล
  ซึ่งไม่สนใจ
  ซึ่งไม่เอาใจใส่

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• พะ     ๑ น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า;
• พะวง     ก. กังวล, ห่วงใย.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ถึง     ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง; รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; โดยปริยายหมายความว่า เท่าทัน,
• ซึ่งไม่คํานึงถึง    ซึ่งไม่ระมัดระวัง ซึ่งไม่เอาใจใส่
• ซึ่งไม่ระวัง    ซึ่งไม่รอบคอบ ซึ่งไม่สมควร
• พะวักพะวง    กังวล พะวง ห่วง พะว้าพะวัง ห่วงหน้าพะวงหลัง ห่วงหน้าห่วงหลัง
• พะว้าพะวัง    ก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.
• ซึ่งไม่ระมัดระวัง    ซึ่งประมาท ซึ่งสะเพร่า ซึ่งไม่คํานึงถึง ซึ่งไม่เอาใจใส่
• มัวพะวง    ว. มัวเป็นห่วงกังวล.
• ห่วงหน้าพะวงหลัง    ก. พะว้าพะวัง.
• ความพะวง    ความเป็นห่วงเป็นใย ความเอาใจใส่ ความเอื้อเฟื้อ อาทร ความอาทร
• ซึ่งถ่วง    ซึ่งทำให้ช้า ซึ่งเหนี่ยว ผลัดวันประกันพรุ่ง เฉื่อย