ซึ่งไม่มีเหลือ คือ

• ซึ่งหมดเกลี้ยง
  ซึ่งใช้หมดสิ้น

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• ไม่มีเหลือ     พร่อง หมด หมดเกลี้ยง ใช้หมด หายไปหมด
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีเหลือ     เหลือ
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหลือ     เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
• ลือ     ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
• ซึ่งไม่มีเล่ห์เหลี่ยม    ไร้เดียงสา ซึ่งไม่มีประสบการณ์
• ซึ่งไม่มีฝีมือ    ซึ่งไม่มีทักษะ ซึ่งไม่เป็นมืออาชีพ
• ซึ่งไม่มีเหตุผล    ลอยๆ หลักลอย ไม่น่าเชื่อถือ
• ซึ่งไม่มีชื่อ    ซึ่งยังไม่ได้ตั้งชื่อ
• อย่างไม่มีเล่ห์เหลี่ยม    อย่างเปิดเผย
• ซึ่งไม่มีเหตุผลที่ดีพอ    ซึ่งไม่มีหลักฐาน ซึ่งไม่เป็นจริง