ซึ่งไม่รู้หนังสือ คือ

• ซึ่งไม่มีการศึกษา
  ซึ่งไม่มีความรู้
  ซึ่งไม่ออกเขียนไม่ได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่รู้     v. ไม่เห็นหรือไม่รู้เรื่องราวทีเกิดขึ้น ชื่อพ้อง: ไม่รู้เรื่อง ตัวอย่างการใช้: ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเขาวางแผนจะแกล้งคุณ
• ไม่รู้หนังสือ     ไม่สามารถอ่านและเขียนหนังสือได้ ไร้การศึกษา ไร้ความรู้ในสาขาหนึ่ง
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู้     ก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.
• รู้หนังสือ     อ่านออกเขียนได้
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หนัง     ๑ น. ส่วนของร่างกายที่หุ้มเนื้ออยู่, หนังสัตว์ที่เอามาทำเป็นของใช้หรือเป็นอาหาร; การมหรสพอย่างหนึ่งเอาหนังสัตว์มาสลักเป็นภาพ เช่น หนังตะลุง,
• หนังสือ     น. เครื่องหมายใช้ขีดเขียนแทนเสียงหรือคำพูด เช่น อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ, ลายลักษณ์อักษร เช่น ขอให้เขียนเป็นหนังสือไว้ด้วย, จดหมายที่มีไปมา เช่น
• นัง     นาง
• คนไม่รู้หนังสือ    ผู้ไม่รู้หนังสือ คนอ่านหนังสือไม่ออก ผู้อ่านหนังสือไม่ออก
• ผู้ไม่รู้หนังสือ    n. คนที่อยู่ในภาวะไม่รู้หนังสือ คืออ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ตัวอย่างการใช้: ประชากรในหมู่บ้าน ยังมีกลุ่มผู้ไม่รู้หนังสืออีกมาก clf.: คน
• ซึ่งไม่แสดงสีหน้า    ซึ่งไม่แสดงความรู้สึก
• ซึ่งไม่ซื่อ    ฉลาดแกมโกง ซึ่งมีเล่ห์เหลี่ยม ซึ่งหลอกลวง