ซึ่งไม่อาจยกโทษให้ คือ

• ซึ่งไม่สามารถให้อภัยได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาจ     ว. กล้า ในคำว่า อาจหาญ; สามารถ เช่น เรื่องยาก ๆ อย่างนี้เขาทำได้ ผมไม่อาจทำได้อย่างเขา; เป็นคำช่วยกริยาบอกความคาดคะเน เช่น
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• ยกโทษ     v. ไม่เอาโทษ , , , ชื่อพ้อง: ให้อภัย ตัวอย่างการใช้: หล่อนยกโทษให้เขา
• ยกโทษให้     ยกโทษ ให้อภัย อภัยให้ เลิกผูกพยาบาท ไม่เอาผิด ให้โอกาส ดำเนินการได้ผล ตัดสินให้พ้นโทษ ทำให้พ้นข้อกล่าวหา ทำให้พ้นความผิด ทำให้พ้นไป
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทษ     โทด, โทดสะ- น. ความไม่ดี, ความชั่ว, เช่น โทษแห่งความเกียจคร้าน, ความผิด เช่น กล่าวโทษ, ผลแห่งความผิดที่ต้องรับ เช่น ถูกลงโทษ, ผลร้าย เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ซึ่งยกโทษให้ไม่ได้    ซึ่งอภัยให้ไม่ได้
• ซึ่งยกโทษให้    ซึ่งให้อภัย ซึ่งเป็นการยกโทษ
• ซึ่งยกโทษให้ได้    ซึ่งสมควรจะให้อภัย ซึ่งอภัยให้ได้
• ยกโทษให้ได้    อภัยได้
• การยกโทษให้    การให้อภัย การลดหย่อนผ่อนโทษ การอภัยโทษ