ซึ่งไร้เสียง คือ

• เงียบ
  ซึ่งไม่มีเสียง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
• ไร้เสียง     ใบ้ มีเสียงที่ไม่ใช่เสียงร้อง ไม่พูด ไม่มีถ้อยคํา ไม่ออกเสียง ใช้ลมหายใจในการออกเสียง เงียบ ซึ่งไม่มีเสียง นิ่งอึ้ง นิ่งเงียบ สงบนิ่ง เงียบกริบ
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียง     น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยหู เช่น เสียงฟ้าร้อง เสียงเพลง เสียงพูด; ความเห็น เช่น เรื่องนี้ฉันไม่ออกเสียง, ความนิยม เช่น คนนี้เสียงดี
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• อย่างไร้เสียง    อย่างเงียบเชียบ
• ซึ่งไร้เดียงสา    บริสุทธิ์ใจ ซึ่งไม่มีพิษภัย ใสซื่อ
• ซึ่งไม่มีเสียง    เงียบ ซึ่งไร้เสียง ไร้เสียง
• เพียงไร    เท่าใด แค่ไหน
• ซึ่งไร้ผล    ซึ่งไม่สําเร็จ
• ซึ่งไร้ใบ    ซึ่งไม่มีใบ

• ลองจินตนาการถึงเมืองซึ่งไร้เสียงรบกวนจากการจราจร