ซึ่งไร้เพื่อน คือ

• ซึ่งหัวเดียวกระเทียมลีบ
  ซึ่งไม่มีพวกพ้อง
  ซึ่งไม่มีเพื่อน

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไร     ๑ น. ชื่อสัตว์พวกแมงหลายชนิด ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก
• ไร้     ว. ขัดสน, ไม่มี, ปราศจาก, เช่น ไร้ทรัพย์ ไร้ความสามารถ.
• ไร้เพื่อน     วังเวง หงอยเหงา อ้างว้าง เงียบเหงา เดียวดาย โดดเดี่ยว ห่างไกลผู้คน สันโดษ โทน
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพื่อ     บ. เหตุด้วย, เพราะด้วย, เพราะ, เพราะว่า, ด้วย, เช่น ทำงานเพื่อจะได้เงิน, ด้วยว่า, เกี่ยวกับ, เนื่องด้วย, สำหรับ, เช่น สละชีวิตเพื่อประเทศชาติ
• เพื่อน     ๑ น. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อนร่วมรุ่น
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• เพียงไร    เท่าใด แค่ไหน
• ซึ่งไม่มีเพื่อน    ซึ่งหัวเดียวกระเทียมลีบ ซึ่งไม่มีพวกพ้อง ซึ่งไร้เพื่อน
• ซึ่งไร้ผล    ซึ่งไม่สําเร็จ
• ซึ่งไร้ใบ    ซึ่งไม่มีใบ
• ซึ่งไร้ก้าน    ซึ่งไม่มีก้าน
• ซึ่งไร้ค่า    ซึ่งมีค่าสองเพนนี ซึ่งไม่มีราคา ซึ่งไม่มีคุณค่า
• ซึ่งไร้เสียง    เงียบ ซึ่งไม่มีเสียง