ซ้อง คือ

• ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, บางทีใช้ว่า ซ่อง; ระดมกัน, ทำพร้อม ๆ กัน เช่น ซ้องหัตถ์.

• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ซ่อง    ๑ น. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ซ่องการพนัน ซ่องโจร ซ่องโสเภณี. ก. ประชุม. ๒ ว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ. ๓ ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, มักใช้ ซ้อง.
• ซึ่งฟ้องร้อง    ซึ่งกล่าวหา
• ซึมเซื่อง    ใช้เวลาไปอย่างไม่มีความสุข
• ซึ่งมีช่อง    ซึ่งมีรู ซึ่งมีรูกุญแจ
• ซึ่งมีฟอง    ซึ่งออกเป็นฟอง ที่ผุดเป็นฟอง เป็นฟอง
• ซื้อของ    จับจ่าย จ่ายของ ซื้อ ซื้อหา
• ซ่อง ๆ    ว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ.
• ซ่องสุม    ก. เกลี้ยกล่อมผู้คนให้มามั่วสุมกันเพื่อกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
• ซ้ำสอง    adv. ที่ทำหรือเป็นอย่างเดียวกันอีกครั้งหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: ฉันอกหักซ้ำสอง เพราะผู้ชายหน้าซื่ออย่างเขา
• ซ้ําสอง    ใหม่ อีก อีกครั้ง อีกแล้ว
• แซ่ซ้อง    ก. เปล่งเสียงแสดงความนิยมยินดีหรือสรรเสริญกันทั่วไป.
• ของที่ซื้อ    สิ่งที่ซื้อ
• ช่องฟรีซ    ช่องทําน้ําแข็งในตู้เย็น
• ซีดเหลือง    หวาดระแวง เกี่ยวกับชนชาติผิวเหลือง เกี่ยวกับชนชาติมองโกลอยด์ เหลือง

• และแซ่ซ้องสะดุดีพระองค์ทั้งยามเช้าและยามเย็น
• และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้แซ่ซ้องสดุดีอัลลอฮฺ
• หากว่าเขามิได้เป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้แซ่ซ้องสดุดีแล้ว
• ผมไม่สนใจความสัมพันธ์อันซับซ้องระหว่างคุณกับเค้าหรอกนะ
• จงแซ่ซ้องสดุดี พระนามแห่งพระเจ้าของเจ้า ผู้ทรงสูงสุดยิ่ง
• กลับกัน ข้าก็จะมีองค์หญิง กับผู้คนแซ่ซ้องสรรเสริญไปตลอดกาล
• และสยบต่อราชวงศ์ซ้องของจีนเพราะทรงพอพระทัยศิลปะของพวกนั้น
• ผู้คนจะแซ่ซ้องชื่อของเขาไปอีกพันๆ ปี
• สวรรค์เเซ่ซ้องความเกรียงไกรของหัวรบ
• คีตันที่เผชิญศึกกับซ้องทางด้านหน้า