ดำแคง คือ

• ก. เลื่องลือ, ระบือไป, ดังสนั่น. (ข. แถฺกง).

• ดำ     ๑ ก. มุดลง ในคำว่า ดำน้ำ. ๒ ก. ปลูกข้าวกล้า, เรียกนาชนิดหนึ่งซึ่งใช้ถอนต้นกล้ามาปลูกว่า นาดำ, คู่กับ นาหว่าน ซึ่งใช้หว่านเมล็ดข้าวลงในนา. ๓
• แค     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
• คง     ก. ยังมียังเป็นอยู่อย่างเดิม เช่น คงความเป็นไท; เป็นคำบอกลักษณะคาดคะเน เช่น คงจะเป็นเช่นนั้น คงมาแล้ว.
• จะแคง    (ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).
• ดําแคง    ดังสนั่น ระบือไป เลื่องลือ
• ตะแคง    ก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.
• ผะแคง    ว. ประดัง, คับคั่ง.
• ดำแดง    ว. สีน้ำตาล (ใช้แก่ผิวเนื้อ ๒ สี).
• ดำแลง    (แบบ; กลอน; แผลงมาจาก แถลง) ว. ดัดแปลง; กล่าว, ชี้แจง; จำแลง เช่น ก็ดำแลงเพศเป็นดาบส. (ม. คำหลวง ชูชก).
• จระแคง    จะระ- (กลอน) ว. ตะแคง เช่น เท้าล้มจระแคง ทลายพุงพัง. (สุธนู).
• ไม้ดำแข็ง    สีดำสนิท adj ไม้ดำดง ไม้ตะโก ไม้มะเกลือ
• การตะแคง    การเฉ การเฉียง การเอียง
• ทำให้ตะ-แคง    ตะแคง ถือหอกเตรียมแทง ทำให้กระดก โถมเข้าใส่ โถมเข้าใส่ด้วยหอก
• ทําให้ตะแคง    ทําให้กระดก ทําให้ลาด ทําให้เอียง
• นอนตะแคง    v. นอนโดยเอาตัวด้านข้างลง ตัวอย่างการใช้: แม่ต้องนอนตะแคงถึงจะไม่เจ็บแผลที่เพิ่งผ่าตัดมา