ดิฐ คือ

• ๑
  ก. ตั้งอยู่, คงอยู่, เหลืออยู่, พักอยู่, หยุดอยู่. (ป. ติฏฺ).
  ๒
  (แบบ) น. ท่าน้ำ, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี. (ป. ติตฺถ; ส. ตีรฺถ).

• ด้วงอิฐ    trogoderma granarium
• ที่ดินของรัฐ    (กฎ) น. บรรดาที่ดินทั้งหลายอันเป็นทรัพย์สินของแผ่นดินหรือสาธารณสมบัติของแผ่นดินตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และที่ดินในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ได้อนุมัติให้บุคคลเข้
• ผู้เข้าจับจองที่ดินของรัฐ    ผู้ที่เข้าครอบครองที่ดินของรัฐก่อนได้รับอนุญาต
• กัฐ    (แบบ) น. ไม้ฟืน; ไม้วัด (คือใช้ในมาตราวัด). (ป., ส. กฏฺ; ส. กาษฺ).
• คหัฐ    คะหัด (ปาก) น. คฤหัสถ์. (ป. คหฏฺ).
• ฉัฐ    ฉัดถะ (แบบ) ว. ที่ ๖. (ป. ฉฏฺ).
• ฐิตะ    ถิตะ (แบบ) ก. ยืนอยู่, ตั้งอยู่แล้ว. (ป.).
• ฐิติ    ถิติ น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ; ความแน่นอน. (ป.).
• ทิฐ    ทิดถะ- (แบบ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. (ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).
• ทิฐ-    ทิดถะ- (แบบ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. (ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).
• ทิฐิ    ทิดถิ น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. (ป. ทิฏฺิ; ส. ทฺฤษฺฏิ).
• บิฐ    pic053.jpg (บิฐ) บิด น. ตั่ง, ที่นั่งชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยม มีเท้า มีพนักอิงบ้างไม่มีบ้าง. (ป. ปี).
• ปิฐิ    ปิดถิ (แบบ) น. หลัง. (ป. ปิฏฺิ; ส. ปฺฤษฺ).
• มุฐิ    มุดถิ น. กำมือ. (ป. มุฏฺ๋).
• ยัฐิ    ๑ ยัดถิ น. ไม้เท้า. (ป. ยฏิ; ส. ยษฺฏิ). ๒ ยัดถิ น. ชื่อมาตราวัดความยาวของอินเดียโบราณ เท่ากับ ๑ วา ๑ ศอก, ๒๐ ยัฐิ เป็น ๑ อุสภ.

• ฉันลงตราที่เขานะ คู่หู ถ้าฉันรู้ว่านักประดิฐษ์ได้เงินเยอะ
• นางมยุรี ดิฐภักดีชล
• นายดิฐวัฒน์ อิสสระ