ดินนวล คือ

• น. ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ; ผงขาว ๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา.

• ดิน     ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• นวล     ว. สีขาวปนเหลืองเล็กน้อย; ผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง, เช่น ผิวนวล. น. ผงแป้งที่โรยบนก้อนแป้งเวลานวดหรือปั้นเพื่อไม่ให้ติดมือติดภาชนะเป็นต้น;
• ขึ้นนวล    ก. เกิดละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น ใบตองขึ้นนวล มะม่วงขึ้นนวล ฟักขึ้นนวล.
• หน้าขึ้นนวล    น. หน้าของคนใกล้จะตาย มักจะดูนวลกว่าปรกติ ซึ่งคนโบราณเชื่อกันว่าคนบางคนที่ทำบุญกุศลไว้มากเมื่อใกล้จะตายหน้ามักจะขึ้นนวล.
• เป็นน้ำเป็นนวล    ว. มีผิวพรรณผุดผ่องสวยงาม.
• เป็นน้ําเป็นนวล    ผุดผ่อง ผ่องใส มีน้ํามีนวล เปล่งปลั่ง
• คํานวณเวลาผิด    ประเมินเวลาผิด
• จํานวนน้อยที่สุด    ค่าที่น้อยที่สุด ปริมาณต่ําที่สุด
• กะนวล    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Garcinia merguensis Wight ในวงศ์ Guttiferae มียางสีเหลืองจาง ๆ.
• นวลน้อย    น. ชื่อหญ้าชนิด Zoysia matrella (L.) Merr. ในวงศ์ Gramineae ใช้เป็นหญ้าสนาม.
• นวลหง    นวนละหง ว. มีสีเนื้อนวลงาม.
• นวลใย    1) adj. ผิวผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง 2) adj. ชื่อพ้อง: ยองใย
• นิ่มนวล    ว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ไม่กระด้าง.
• นุ่มนวล    ว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.