กะนวล คือ

• น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Garcinia merguensis Wight ในวงศ์ Guttiferae มียางสีเหลืองจาง ๆ.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• นวล     ว. สีขาวปนเหลืองเล็กน้อย; ผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง, เช่น ผิวนวล. น. ผงแป้งที่โรยบนก้อนแป้งเวลานวดหรือปั้นเพื่อไม่ให้ติดมือติดภาชนะเป็นต้น;
• กะนัด    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ไม้แบน ๒ อันนอกตะกอสำหรับขัดเส้นด้ายเพื่อกันด้ายยุ่ง.
• ตะรังกะนู    น. เรียกของบางอย่างที่มาจากเมืองตะรังกะนู เช่น ส้มตะรังกะนู พิมเสนตะรังกะนู. (ปัจจุบัน คือ รัฐตรังกานูในประเทศมาเลเซีย).
• นวกะ    นะวะกะ- น. ผู้ใหม่, ผู้อ่อน. (ป.). ว. ใหม่, อ่อน, เช่น พระนวกะ นวกภูมิ.
• ขึ้นนวล    ก. เกิดละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น ใบตองขึ้นนวล มะม่วงขึ้นนวล ฟักขึ้นนวล.
• ดินนวล    น. ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ; ผงขาว ๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา.
• นวลน้อย    น. ชื่อหญ้าชนิด Zoysia matrella (L.) Merr. ในวงศ์ Gramineae ใช้เป็นหญ้าสนาม.
• นวลหง    นวนละหง ว. มีสีเนื้อนวลงาม.
• นวลใย    1) adj. ผิวผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง 2) adj. ชื่อพ้อง: ยองใย
• นิ่มนวล    ว. อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, ไม่กระด้าง.
• นุ่มนวล    ว. อ่อนหวาน, อ่อนโยน, ละมุนละไม, เพราะพริ้ง, เช่น พูดจานุ่มนวล กิริยาท่าทางนุ่มนวล.
• น้ำนวล    ว. ผ่องใส, ผุดผ่อง, (มักใช้แก่ผิวพรรณและนิยมใช้คำอื่นแทรก) เช่น เป็นน้ำเป็นนวล มีน้ำมีนวล.
• สีนวล    สีครีม สีงาช้าง