ดูหมิ่นดูแคลน คือ

• v.
  แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขาว่าไม่มีความสามารถหรือไม่มีคุณสมบัติที่ดี
  ,
  ,
  ,
  , ชื่อพ้อง: ดูถูก
  ตัวอย่างการใช้: คนในหมู่บ้านดูหมิ่นดูแคลนครอบครัวที่ขายลูกกินอย่างเขา

• ดู     ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ,
• ดูหมิ่น     ๑ ( กฎ ) ก. ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น. ๒ ก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อย
• หมิ่น     ๑ ก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อยหรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, ดูหมิ่น หรือ
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• ดูแคลน     ก. แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขา.
• แค     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
• แคลน     แคฺลน ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• ลน     ก. อังไฟเพื่อให้ร้อนแต่ผิว ๆ หรือให้อ่อนเป็นต้น เช่น เอาขี้ผึ้งลนไฟ เอาไม้ลนไฟให้อ่อน; วิ่ง, อยู่นิ่งไม่ได้, มักใช้ประกอบคำอื่นว่า ลนลาน ลุกลน
• ดูหมิ่นถิ่นแคลน    ก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อย หรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, หมิ่น ก็ว่า.
• ดูถูกดูแคลน    ก. แสดงอาการเป็นเชิงดูหมิ่นหรือเหยียดหยามเขา.
• คําดูแคลน    คําปรามาส คําดูถูก คําดูถูกดูแคลน
• ยินแคลน    ก. รู้สึกลำบาก.
• แคลวิน ริชาร์ด ไคลน์    ไคลน์ แคลวิน ไคลน์
• คลอนแคลน    -แคฺลน ว. ง่อนแง่น, ไม่มั่นคง, เช่น ฐานะคลอนแคลน.

• นี่ไม่ได้หมายความว่าผมดูหมิ่นดูแคลนคุณนะ .
• นี่ไม่ได้หมายความว่าผมดูหมิ่นดูแคลนคุณนะ
• ผมแน่ใจว่าอย่างไรก็ตาม เขาไม่ใช่คนที่จะดูหมิ่นดูแคลนได้
• ถือว่าเป็นการดูหมิ่นดูแคลน