ตระกลาม คือ

• จะกละจะกลาม
  ตะกละ
  ตะกละตะกลาม
  มูมมาม

• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ตระกล     ตฺระกน ว. มีมาก; งาม.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลา     กะลา ( แบบ ) น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน; ระเบียบพิธีของการบูชา เช่น ไปคำนับศาลสุรากลากิจ. ( อภัย ), ใช้ว่า กระลา ก็มี. ( ป. , ส.
• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาม     ก. แผ่ขยายต่อเนื่องออกไป เช่น ไฟลาม แผลลาม; กระทำกิริยาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเรื่อยไปต่อบุคคลเมื่อเห็นว่าเขาไม่ถือ.
• จะกลาม    ว. ตะกละ, ตะกลาม, มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า จะกละจะกลาม ก็มี, ตะกละตะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่าอยากได้มาก ๆ.
• ตะกลาม    -กฺละ, -กฺลาม ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.
• จะกละจะกลาม    ตระกลาม ตะกละ ตะกละตะกลาม มูมมาม ตะกละตะกราม ตะกลาม จะกละ
• ตะกละตะกลาม    adv. กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน ชื่อพ้อง: ตระกลาม, จะกละจะกลาม ตัวอย่างการใช้: เด็กคนนั้นกินพิซซ่าอย่างตะกละตะกลามเหมือนไม่เคยกินมาก่อน
• ความตะกละตะกลาม    ความตะกละ
• กินตะกละตะกลาม    กินมูมมาม
• กินอย่างตะกละ ตะกลาม    กลืน ใช้อย่างสิ้นเปลือง