ตระกัด คือ

• ตฺระ-
  (โบ) ก. ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น พ่อเอ๋ย ใช่ตั้งใจแก่ความกำหนัด ในความตระกัดกรีธา. (ม. คำหลวง กุมาร), กระกัด ก็ว่า.

• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• กัด     ๑ ก. เอาฟันกดไว้โดยแรง เพื่อไม่ให้สิ่งที่กดไว้หลุดไป เช่น กัดไว้ให้อยู่ กัดไว้ให้แน่น หรือเพื่อให้เข้าไปให้ทะลุ ให้ฉีกขาดเป็นต้น เช่น
• ตระกูลผู้ดี    คนชั้นสูง คนในตระกูลผู้ดี ผู้นิยมและสนับสนุนระบอบการปกครองแบบคณาธิปไตย
• ผู้ดีมีตระกูล    ผู้ดี
• คนในตระกูลผู้ดี    คนชั้นสูง ตระกูลผู้ดี ผู้นิยมและสนับสนุนระบอบการปกครองแบบคณาธิปไตย
• ตระกล    ตฺระกน ว. มีมาก; งาม.
• ตระกูล    ตฺระ- น. สกุล, วงศ์, เชื้อสาย, เผ่าพันธุ์.
• กระกัด    (โบ) ก. ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น ด้วยกระกัดศรัทธา. (มาลัยคำหลวง), ใช้ว่า ตระกัด ก็มี, เขียนเป็น กรกัติ หรือ กระกัติ ก็มี.
• ประกิด    ก. ประกอบ, ประกับ, ประดับ.
• ตระกร้า    กระเช้า
• ตระกวน    ตฺระ- น. ผักบุ้ง. (ข. ตฺรกวน).
• ตระกอง    ตฺระ- ก. กอด, เกี่ยวพัน, กระกอง ก็ว่า. (ข. ตฺรกง).
• ตระการ    ตฺระ- ว. งาม; ประหลาด, แปลก ๆ; หลาก, มีต่าง ๆ.