ตะปิ้ง คือ

• น. เครื่องปิดของลับของเด็กหญิง ทำด้วยเงิน ทอง หรือนาก เป็นต้น, กระจับปิ้ง จะปิ้ง จับปิ้ง หรือ ตับปิ้ง ก็เรียก.

• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ปิ้ง     ก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ มักใช้แก่ของแห้ง โดยปรกติใช้เวลาน้อยกว่าย่าง เช่น ปิ้งข้าวเกรียบ ปิ้งเนื้อเค็ม ปิ้งปลาแห้ง. ว.
• ิ้     พลิ้ว
• ตะปลิง    น. เหล็กที่ทำเป็นหมุดแหลมโค้งสำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท เช่น ตะปูตะปลิงยิงตรึงกระชับชิด. (ม. ร่ายยาว กุมาร), เขี้ยวตะขาบ ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.
• ตะปู    น. สิ่งทำด้วยโลหะ มีปลายแหลม หัวมนแบน ขนาดต่าง ๆ กัน สำหรับตรึงสิ่งอื่นให้แน่น โดยใช้ค้อนเป็นต้นตอกลงไป, ตาปู ก็เรียก.
• ตะปูสองนิ้วครึ่ง    ตะปู 2.5 นิ้ว
• ตะปัดตะป่อง    ว. สะบัดสะบิ้ง, แสนงอน, กระตุ้งกระติ้ง, ตุปัดตุป่อง ก็ใช้.
• ตะปุ่มตะป่ำ    ว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.
• ตะปุ่มตะป่ํา    นูน ขรุขระ ปุ่มป่ํา กระปุ่มกระป่ํา ปุ่มๆ ป่ําๆ เป็นปุ่มปม ปุ่มๆป่ําๆ
• ตะปบ    ก. ตบด้วยอุ้งมือหรืออุ้งเท้าหน้า เช่น เสือตะปบ, ปบ ก็ว่า.
• ตะปูควง    น. ตะปูที่มีเกลียว หัวเป็นร่องหรือเป็น ๔ แฉก ใช้ไขควงไข.
• ตะปูเข็ม    น. ตะปูที่มีขนาดเล็กมาก.
• ซึ่งเป็นตะปุ่มตะป่ํา    กระปุ่มกระป่ํา ปุ่มป่ํา ขรุขระ
• ตอกตะปู    ตรึงด้วยตะปู ตรึงไว้ ยึดด้วยตะปู
• ตะปูเกลียว    ตะปูควง