ตายฝอย คือ
สัทอักษรสากล: [tāi føi] การออกเสียง:
"ตายฝอย" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- ก. แห้งตายไปเพราะแล้ง (ใช้แก่ข้าวกล้า).
- ตา ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
- ตาย ๑ ก. สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต, เช่น สภาวะสมองตาย; เคลื่อนไหวไม่ได้ เช่น มือตาย ตีนตาย;
- ฝอย น. สิ่งที่เป็นเส้นเล็ก ๆ ละเอียด เช่น ฝอยขัดหม้อ, หรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ยาฝอย ฉีดน้ำเป็นฝอย; คำอธิบายวิธีใช้ยาหรือเวทมนตร์ต่าง
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- เส้นใยฝอย เส้นใยละเอียด เส้นใยเล็กๆ
- โรยฝอยทอง ก. กิริยาที่เอาไข่แดงซึ่งผสมไข่น้ำค้างเล็กน้อย ใส่กรวยแล้วปล่อยให้ไหลเป็นสายเล็ก ๆ วนไปวนมาในน้ำเชื่อมเดือด ๆ.
- ตาข่ายหลอดเลือดฝอย ไต กรวยไต หน้าที่ของไต
- ตายฝังยังเลี้ยง ก. เลี้ยงดูตามบุญตามกรรม.
- เอาฝอยฝักข้าวโพดออก ประดับด้วยพู่
- ที่อยู่ชายฝั่ง ชายทะเล ตั้งอยู่ชายทะเล
- ริ้นฝอยทราย phlebotominae
- กุมฝอย น. ขยะ, เศษของที่ทิ้งแล้ว, คุมฝอย หรือ มูลฝอย ก็ว่า.
- กุ้งฝอย น. ชื่อกุ้งตัวเล็ก ๆ มีหลายชนิด ที่พบในทะเล คือ ชนิด Penaeopsis avirostris ในวงศ์ Penaeidae ที่พบในน้ำจืด คือ สกุล Caridina และ สกุล Atyopsis ในวงศ์ Atyidae และชนิด Macrobrachium lanchesteri ในวงศ์
- ขี้ฝอย กุมฝอย ขยะ คุมฝอย มูลฝอย
- คำฝอย น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Carthamus tinctorius L. ในวงศ์ Compositae ดอกใช้ทำยาได้.