ติงสติ คือ
ติงสะ-
(แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ติง ๑ ก. ทักไว้, ท้วงไว้. ๒ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.
- ติงส ติงสะ- ( แบบ ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. ( ป. ตึส, ตึสติ).
- สต สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
- สติ สะติ น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. ( ป.
- ตั้งสติ คงสติ ครองสติ คุมสติ มีสติ สงบใจ สงบสติ ควบคุมสติ ควบคุมอารมณ์ กําหนดใจ ตั้งมั่น ตั้งใจ ทําสมาธิ
- ติงสติม ติงสะติมะ- (แบบ) ว. ที่ ๓๐ เช่น ติงสติมสุรทิน. (ป.).
- ติงสติม- ติงสะติมะ- (แบบ) ว. ที่ ๓๐ เช่น ติงสติมสุรทิน. (ป.).
- คงสติ ครองสติ คุมสติ ตั้งสติ มีสติ
- ซึ่งสิ้นสติ ไร้ความรู้สึก ซึ่งหมดความรู้สึก ซึ่งไม่มีความรู้สึก
- ทรงสติ มีสติ
- หนังสติ๊ก น. เครื่องยิงชนิดหนึ่ง ทำด้วยแถบยางผูกติดกับสิ่งที่เป็นง่าม ซึ่งมักเป็นไม้ ยิงด้วยลูกกระสุนที่ตามปรกติเป็นลูกดินปั้นกลม ๆ.
- หนังสือประวัติศาสตร์ n. หนังสือว่าด้วยเหตุการณ์ที่เป็นมาหรือเรื่องราวของประเทศชาติ ตัวอย่างการใช้: หนังสือประวัติศาสตร์ไทยสมัย พ.ศ. 2352-2453 ด้านสังคมเป็นหนังสือดีเล่มหนึ่งของชัย เรืองศิลป์ clf.: เล่ม
- โรเบิร์ต อาร์ ลิฟวิงสตัน ลิฟวิงสตัน
- ติงส- ติงสะ- (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).