ตีกิน คือ

• ก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• ตีกัน    ชนกัน กระทบกัน จับมาชนกัน จับมาตีกัน
• ตีก้น    วิ่งเร็ว ไปอย่างรวดเร็ว
• ต่อสู้กัน    ทะเลาะต่อยตีกัน มีเรื่องกัน โต้เถียงกัน กระทุ้ง กระแทก อยู่ชิดกัน ทะเลาะกัน
• ต้นพิกัน    ดอกพิกัน พิกัน
• ติด ๆ กัน    ตามลำดับ ตามหลัง ต่อเนื่องกัน ที่ตามมา รับช่วง เป็นผลที่ตามมา เป็นผลที่สุด เป็นลำดับ
• สุนัขพันธุ์บลูติก    บลูติก
• ก.ต.    คณะกรรมการตุลาการ
• ตัก    ๑ น. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง. ๒ ก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักน้ำ ตักแกง ตักดิน.
• ติก    ติกะ- (แบบ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. (ป.).
• ติก-    ติกะ- (แบบ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. (ป.).
• ติ๊ก    มาร์ค ทำเครื่องหมาย
• ตึก    น. อาคารที่ก่อสร้างด้วยอิฐปูนเป็นต้น.
• ตูก    น. เรือ. (ข. ทูก).