ตีลูกฟาวล์ คือ

• ฟาวล์
  ทำฟาวล์

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• ฟาวล์     ทำฟาวล์ ตีลูกฟาวล์ ผิดกติกา เล่นฟาวล์ ทำผิดกติกา เล่นผิดกติกา การทำฟาวล์
• เวลาตกฟาก    วันเกิด วันที่ลืมตาดูโลก เวลาเกิด
• ทำฟาวล์    ฟาวล์ ตีลูกฟาวล์ ผิดกติกา เล่นฟาวล์ ทำผิดกติกา เล่นผิดกติกา
• เล่นฟาวล์    ฟาวล์ ทำฟาวล์ ผิดกติกา ทำผิดกติกา เล่นผิดกติกา
• เส้นฟาวล์    เส้นออก
• ตกฟาก    ก. เกิด, เรียกเวลาที่เด็กออกพ้นครรภ์มารดาว่า เวลาตกฟาก (พื้นเรือนโบราณโดยมากเป็นฟาก); โดยปริยายใช้ในลักษณะที่พูดคำเถียงคำไม่หยุดปากว่า เถียงคำไม่ตกฟาก.
• ฟากฟ้า    n. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ ชื่อพ้อง: ท้องฟ้า, ฟ้า ตัวอย่างการใช้: จันทรุปราคาหรือจันทรคราสเป็นปรากฏการณ์บนฟากฟ้าที่น่าตื่นเต้นอย่างหนึ่ง
• เชือกฟาง    n. เชือกที่ทำมาจากพลาสติกแบนๆ ตัวอย่างการใช้: พ่อค้าใช้เชือกฟางมัดกล่องสินค้าอย่างแน่นหนา
• การทำฟาวล์    ฟาวล์
• การเล่นฟาวล์    การเล่นตุกติก
• ลักฟัง    ดักฟัง ลอบฟัง แอบฟัง
• ลูกฟลุ้ก    นาทีทอง โอกาสทอง ปาฏิหาริย์ ลูกส้มหล่น
• ลูกฟัก    น. แผ่นกระดานที่ใส่ในกรอบบานประตูหน้าต่างเป็นต้นของเรือนฝากระดานแบบทรงไทย.