ตีลูกวอลเลย์ คือ

• วอลเลย์

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ลูก     น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
• ลูกวอลเลย์     ลูกวอลเลย์บอล
• วอ     น. ยานที่มีลักษณะเป็นรูปเรือนหลังคาทรงจั่ว สำหรับเจ้านายหรือข้าราชการฝ่ายในนั่ง มีคานรับอยู่ข้างใต้คู่หนึ่ง ใช้คนหาม,
• วอลเลย์     วอลเลย์บอล กีฬาวอลเลย์บอล ตีลูกวอลเลย์
• เลย     ก. พ้นหรือเกินจุดที่กำหนด เช่น เลยเวลาเที่ยงไปตั้งนาน รถเลยบ้านไปแล้ว อายุเลยวัยกลางคน. ว. ใช้ประกอบหน้ากริยาแสดงว่ากระทำกริยาอีกอย่างหนึ่งต่อไป
• ลูกวอลเลย์บอล    ลูกวอลเลย์
• นักวอลเลย์บอล    นักตบลูกยาง นักกีฬาวอลเลย์ นักกีฬาวอลเลย์บอล
• วอลเลย์บอล    น. กีฬาอย่างหนึ่ง แบ่งผู้เล่นเป็น ๒ ฝ่าย ฝ่ายละ ๖ คน แต่ละฝ่ายต้องใช้มือตีหรือตบลูกบอลข้ามตาข่ายโต้กันไปมา. (อ. volley ball).
• กีฬาวอลเลย์บอล    วอลเลย์ วอลเลย์บอล
• นักกีฬาวอลเลย์    นักตบลูกยาง นักวอลเลย์บอล นักกีฬาวอลเลย์บอล
• สนามวอลเลย์    สนามวอลเลย์บอล
• นักวอลเล่ย์บอล    นักตบ
• นักกีฬาวอลเลย์บอล    นักตบลูกยาง นักวอลเลย์บอล นักกีฬาวอลเลย์
• สนามวอลเลย์บอล    สนามวอลเลย์