ตีให้บาดเจ็บ คือ

• ตีให้มีบาดแผล
  ตีให้เสียหายหรือทําลาย

• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาด     ก. ทำให้เกิดเป็นแผลหรือรอยขีดข่วนอย่างของมีคมบาด เช่น มีดบาด แก้วบาด หญ้าคาบาด. น. แผล.
• บาดเจ็บ     ว. มีบาดแผลทำให้เจ็บปวด.
• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ็บ     ก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.
• การทําให้บาดเจ็บ    ความเสียหาย ความโชคร้าย
• ทำให้บาดเจ็บ    ทำให้ปวด ทำให้เจ็บ ทำให้ไหม้เกรียม ทำให้ตกใจ
• ทําให้บาดเจ็บ    ทําให้มีบาดแผล ทําร้าย ทําอันตราย ทําให้เจ็บ ประทุษร้าย รังแก ทารุณ ขย้ํา ตะครุบ ทําลาย ทําร้ายร่างกาย ทําให้เป็นบาดแผล
• กลุ่มผู้บาดเจ็บ    คนเจ็บ ผู้บาดเจ็บ ผู้ได้รับบาดเจ็บ กลุ่มผู้ได้รับบาดเจ็บ
• คนบาดเจ็บ    คนป่วย คนเจ็บ ผู้บาดเจ็บ
• ซึ่งบาดเจ็บ    ซึ่งเป็นแผล
• ที่บาดเจ็บ    ซึ่งเจ็บปวด ที่เป็นทุกข์
• ผู้บาดเจ็บ    n. ผู้มีบาดแผลเนื่องจากอุบัติเหตุ จำเป็นต้องได้รับการรักษา ชื่อพ้อง: ผู้ป่วย, ผู้เจ็บป่วย ตัวอย่างการใช้: ผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุถูกลำเลียงส่งโรงพยาบาล clf.: คน