ต้นลมแล้ง คือ

• ราชพฤกษ์
  คูน
  ลมแล้ง

• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• ต้นลม     หัวลม
• ลม     ๑ น. ธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ ของร่างกาย คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, ถ้าลมในร่างกายแปรปรวนไม่ปรกติจะทำให้เกิดอาการต่าง ๆ ได้ เช่น เป็นลม; ลมหายใจ เช่น
• ลมแล้ง     ดู ราชพฤกษ์ .
• แล     ๑ ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น. ๒ ว.
• แล้     ว. สุดกำลังความสามารถ (ใช้แก่แขนหรือไหล่ที่กำลังหามหรือคอนเป็นต้น), มักใช้เข้าคู่กับคำ เต็ม เป็น เต็มแล้; แท้, จริง, ทีเดียว, ฉะนี้, เช่น
• แล้ง     น. หน้าน้ำแห้ง, ฤดูไม่มีฝน, ในคำว่า หน้าแล้ง ฤดูแล้ง. ก. ไม่มี เช่น แล้งน้ำใจ, มีน้อย เช่น แล้งน้ำ แล้งกวี. ว. ไม่มี, มีน้อย, เช่น ฝนแล้ง,
• กินลมกินแล้ง    (สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.
• ตามลมตามแล้ง    (สำ) ว. สุดแต่จะเป็นไป.
• เป็นลมเป็นแล้ง    ก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืด บางคราวถึงกับหมดสติ.
• เสื้อคลุมกันลมและหิมะ    เสื้อกันหนาวที่มีส่วนที่เป็นหมวกคลุม
• ต้านลม    v. ยันหรือรับลมไว้ทำให้ฝืนทิศทางลม ชื่อพ้อง: โต้ลม ตัวอย่างการใช้: กระจกข้างของรถยนต์ต้านลมมากจนจะหัก เพราะมันชำรุดอยู่แล้ว
• เสียงแหลมและดัง    ผู้ที่ทำให้หัวเราะท้องแข็ง สิ่งที่ทำให้หัวเราะท้องแข็ง เสียงร้องกรี๊ด เสียงแสบแก้วหู เสียงครูดดัง
• ที่ต้านลม    ซึ่งทวนลม
• แล่นทวนลม    ก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.