ต้นเกาลัด คือ
สัทอักษรสากล: [ton kao lat] การออกเสียง:
"ต้นเกาลัด" การใช้"ต้นเกาลัด" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- เกาลัด
ลูกเกาลัด
- ต้น น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกา ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
- เกาลัด น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Sterculia monosperma Vent. ในวงศ์ Sterculiaceae ขอบใบเรียบ ดอกเล็ก สีชมพูอมเขียว เปลือกผลหนา ไม่มีหนาม
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาล ๑ กาน, กาละ- น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. ( ป. , ส. ). ๒ กาน ( โบ ) น. คำประพันธ์.
- กาลัด น. แก้วหุง; สายหยุด. ( ช. ).
- ลัด ๑ ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด. ๒
- ดินเกาลิน ดินขาว ดินนวล ดินเกาเหลียง เกาลิน เกาเหลียง ดินขาวใช้ทํากระเบื้อง
- ต้น เกาลัด คำพูดที่ตลกโปกฮาเก่า ๆ สีน้ำตาลแก่
- ต้นเกาลัดอเมริกา castanea dentata
- ลูกเกาลัด เกาลัด ต้นเกาลัด
- ปาร์ตี้วันเกิด งานวันเกิด งานเลี้ยงวันเกิด
- การ์ดวันเกิด การ์ดอวยพรวันเกิด
- เกาลิน น. ดินเกาเหลียง. (อ. kaolin).