ต้องเสน่ห์ คือ

• หลงใหล
  ต้องมนตร์

• ต้อ     ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
• ต้อง     ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสน     น. เสนา, กองทหาร, หมู่ทหาร. ( ป. , ส. เสนา). ๑ น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb 3 O 4 ลักษณะเป็นผงละเอียด สีแดงเข้ม
• เสน่ห์     สะเหฺน่ น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.
• สน     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• หลงเสน่ห์    v. หมกมุ่ง, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้มในลักษณะที่ชวนให้รัก ชื่อพ้อง: หลงใหล, ติดใจ ตัวอย่างการใช้: เขาหลงเสน่ห์นักร้องสาวรายหนึ่ง จนไม่ยอมกลับบ้าน
• ทําให้ต้องมนตร์เสน่ห์    ทําให้หลงใหล ทําให้ลุ่มหลง
• การหลงเสน่ห์    การหลง การหลงรัก
• ซึ่งทําให้หลงเสน่ห์    น่าหลงใหล มีเสน่ห์
• ทำให้หลงเสน่ห์    ทำให้งงงวย ทำให้มีคุณสมบัติของแม่เหล็ก ทำให้หลับไหล ทำให้เคลิบเคลิ้ม มีอิทธิพลต่อ สะกดจิต ทำให้ติดใจ ทำให้ปลื้มปิติ ทำให้ปีติยินดีมาก ทำให้หลงใหล ทำให้เป็นทาส ชักชวน ทำให้งง ทำให้จับใจ ทำให้หลับ
• ทําให้หลงเสน่ห์    ยั่วยวน ทําให้เคลิบเคลิ้ม มีเสน่ห์ทําให้คนหลง เต็มไปด้วยเสน่ห์
• เสน่ห์ทางเพศ    แรงดึงดูดทางเพศ
• มีเสน่ห์    1) v. น่าหลงใหล, เป็นที่ดึงดูดใจ , ตัวอย่างการใช้: ตาของเขามีเสน่ห์ชวนให้สาวๆ หลงใหล 2) adj. ที่น่าหลงใหล, ที่ดึงดูดใจ, มีลักษณะที่ชวนให้รัก , ตัวอย่างการใช้: ผู้ชายคนนี้เป

• คงไม่ใช่เพราะต้องเสน่ห์ข้าหรอกน่ะ