ถนนทางลัด คือ
"ถนนทางลัด" อังกฤษ
- ถนน ถะหฺนน น. หนทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. ( จารึกวัดป่ามะม่วง ); ( กฎ ) ทางเดินรถ ทางเท้า ขอบทาง ไหล่ทาง
- นท นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ทาง ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
- ทางลัด n. ทางที่ไปถึงเร็วกว่าปกติ คำตรงข้าม: ทางอ้อม ตัวอย่างการใช้: ถนนรัชดาภิเษกมีทางลัดไปถนนวิภาวดีหลายสาย clf.: สาย, ทาง,
- ลัด ๑ ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด. ๒
- ถนนหนทาง n. ทางที่เป็นถนน ชื่อพ้อง: ถนน, หนทาง ตัวอย่างการใช้: ในสมัยปัจจุบันการคมนาคมสื่อสาร ถนนหนทางสะดวกสบายมากกว่าเก่า clf.: สาย, เส้น
- ถนนขึ้นทางด่วน ถนนขึ้นลงทางด่วน
- เส้นทางลัด ทางลัด ถนนทางลัด
- ทางข้างถนน การเดินข้างถนน การเดินริมถนน การเดินเท้า บาทวิถี
- ถนนที่มีด่านเก็บค่าธรรมเนียมภาษีผ่านทาง ภาษีด่าน
- ซึ่งเป็นทางลัด ซึ่งทําให้เร็วกว่า ซึ่งสั้นกว่า
- ทางสำหรับผู้ดินถนน ทางวิถʼ ทางเท้า
- คนขุดดินสร้างถนน หนทาง หรือคลอง ผู้สำรวจทะเล ผู้เชี่ยวชาญการเดินหรือขับเครื่องบิน
- ถนนขึ้นลงทางด่วน ถนนขึ้นทางด่วน
มือถือ