ถนำ คือ

• ถะหฺนำ
  น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง สีเหลืองอ่อน ใช้ทำยาไทย, ยา.

• นำ     ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
• ถนำทึก    น. น้ำยา. (ข. ถฺนำ ว่า ยา).
• นำ้    ชล ธารา อุทก
• ทรัพยากรที่สามารถนำมาใช้ใหม่ได้    ทรัพยากรที่รื้อฟื้นได้ ทรัพยากรที่ใช้ไม่หมดสิ้น ทรัพยากรที่สามารถทดแทนใหม่ได้ ทรัพยากรที่สามารถฟื้นฟูสภาพได้ ทรัพยากรที่สามารถสร้างทดแทนใหม่ได้
• ชอบให้คำแนะนำที่ไม่พึงปรารถนาแก่ผู้เล่น    ยุ่งเรื่องคนอื่น
• ถนัดถนี่    (ปาก) ว. ถนัดชัดเจน เช่น เห็นถนัดถนี่.
• ถนน    ถะหฺนน น. หนทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. (จารึกวัดป่ามะม่วง); (กฎ) ทางเดินรถ ทางเท้า ขอบทาง ไหล่ทาง ทางข้าม ตามกฎหมายว่าด้วยการจราจรทางบก ตรอก ซอย สะพาน หรือ ถนนส่วน
• ถนป    ถะหฺนบ (แบบ; กลอน) น. เด็ก, เด็กกินนม. (ป.).
• ถนะ    (แบบ; กลอน) น. ถัน, เต้านม. (ป.).
• ถนัด    ถะหฺนัด ก. สันทัด, ชำนาญ, เช่น ถนัดแต่งกลอน. ว. สะดวก เช่น เดินไม่ถนัด; ชัด, แม่นยำ, เช่น เห็นไม่ถนัด; เช่น, ราวกับ, เช่น ถนัดดั่งภูผาหลวง ทุ่มแท้. (ตะเลงพ่าย), สนัด ก็ว่า.
• ถนัน    ถะหฺนัน น. ดินชนิดหนึ่งเชื่อว่าเป็นยารักษาโรค และเป็นยาอายุวัฒนะ เช่น ต่อได้กินดินถนันเมื่อวันไร. (อภัย).
• ถนิม    ถะหฺนิม น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ในโลกนี้ถนิมเจ้า เอกแท้นางเดียว. (นิทราชาคริต), ธารถนิมทองถ่องเถือก. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์.
• สถน    สะถน (แบบ) น. เต้านม. (ส. สฺตน; ป. ถน).
• เถน    น. นักบวชที่เป็นอลัชชี. (ป. เถน ว่า ขโมย).
• แถน    น. เทวดา, ฟ้า.

• เราสามารถนำเรื่องสินค้านั่นมาพูดต่อหน้าสื่อได้
• น้ำบาดาลเป็นทรัพยากรที่ไม่สามารถนำมาใช้ใหม่ได้
• อาจจะมีบางที่ที่เราไม่สามารถนำพวกเค้ากลับมาได้
• เจ้าสามารถนำบุตรหลานของเจ้าเข้าไปในครอบครัวเขา
• เค้าเชื่อว่าศิลปะสามารถนำมาใช้ในทางอายุรเวทได้
• แล้วเซรีน่าสามารถนำเสนอ การตรวจสอบที่สวนสาธารณะ
• ยัยแว่นอุด้งนั่น จะสามารถนำความเปลี่ยนแปลงมาได้
• ก็ผ่อนผันเป็นอย่างน้อยที่คุณ สามารถนำเสนอของเธอ
• ผมสามารถนำคนที่อยู่ที่นั่น กับผมมาได้ในฐานะพยาน
• ผมเสียใจ ผมไม่สามารถนำตัวนาย กลับมาทำงานใหม่ได้