ถีบรถ คือ

• ก. ใช้แรงเท้าถีบที่บันไดรถจักรยานให้รถแล่นไป, เรียกรถที่ใช้ถีบเช่นนั้นว่า รถถีบ หรือ รถจักรยาน.

• ถี     ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
• ถีบ     ก. งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้ากระแทกออกไป, งอเข่าแล้วใช้ฝ่าเท้าดันไปโดยแรง เช่น ถีบรถ ถีบจักร; ดัน เช่น ว่าวถีบสูง.
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รถ     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• ถีบรถจักรยาน    ขี่รถจักรยาน
• ถีบรถสามล้อ    ถีบสามล้อ
• ถ่ายรถ    ต่อรถ เปลี่ยนรถ ถ่ายเท ถ่ายเรือ
• ขับรถ    v. บังคับรถยนต์ให้เคลื่อนไป ชื่อพ้อง: ขับ, ขับขี่ ตัวอย่างการใช้: วินัยขับรถไปตามถนนนี้เป็นประจำทุกวัน
• คนขับรถ    n. ผู้ที่ทำหน้าที่บังคับรถให้เคลื่อนที่ไป ชื่อพ้อง: คนขับ ตัวอย่างการใช้: ประชาชนในเมืองหลวงต้องฝากชีวิตไว้กับคนขับรถขององค์การขนส่งมวลชน clf.: คน
• ที่กลับรถ    ที่เลี้ยวรถ
• บรรถร    บันถอน (แบบ) น. ที่นอน, เครื่องปูลาด. (ป. ปตฺถร; ส. ปฺรสฺตร).
• บริษัทรถ    บริษัทรถยนต์ บริษัทยานยนต์
• รถไต่ถัง    น. การแสดงผาดโผนชนิดหนึ่งโดยขับขี่รถจักรยานยนต์วนไปรอบ ๆ ภายในถังไม้รูปทรงกระบอกขนาดใหญ่, ที่ใช้จักรยานสองล้อ หรือ รถยนต์ ก็มี.
• การขับรถ    การขับขี่
• ขับรถชน    ชน ขับชน พุ่งชน

• และฉันถีบรถมอไซต์เค้า