ทะทา คือ

• น. นกกระทา.

• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทะทาย    ก. จับ, ถือ.
• กระทะ    ๑ น. ภาชนะก้นตื้นปากผาย ใช้สำหรับหุงต้มเป็นต้น. ๒ ดู ตะกรับ ๓ (๑).
• กะทะ    n. ภาชนะก้นตื้นปากผาย ใช้สำหรับหุงต้มและทอด ชื่อพ้อง: กระทะ ตัวอย่างการใช้: ข้าวผัดอยู่ในกะทะบนเตา clf.: ใบ, ลูก
• ทะทัด    ก. สะบัด.
• ทะทึก    ว. อาการที่ใจเต้นตึก ๆ.
• ทะท่าว    (กลอน) ก. ล้ม, ทบ, ซ้ำ, ยอบลง; เดิน; ทอดทิ้ง เช่น ท่าวจักทอดธุระ กะว่าฝันเป็นแน่. (นิทราชาคริต).
• ทะท้าว    ว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ.
• ปะทะ    ก. โดนกัน, กระทบกัน, เช่น เรือปะทะกัน ข้างเรือปะทะกัน, ประจัญกัน เช่น กองทัพปะทะกัน, ต้านไว้ เช่น ยกทัพไปปะทะข้าศึก.
• กระทะทอด    กระทะ กระทะผัด
• ปะทะปะทัง    ก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.
• ปะทะกัน    ชนกัน ประสานงา ต่อกัน ประเชิญ เผชิญ
• ปะทะกับ    กระทบกับ
• ปะทะต่อสู้    ต่อสู้ ประจัญ ผจญ เผชิญ

• การปกป้องพิเศษในกรณีที่กำลังจะเกิดการชนปะทะทางด้านหลัง
• ดูนางทะทางจะสนใจเจ้าแล้ว
• เราโดนปะทะทางซ้าย
• ในกระทะทาน้ำมันด้วยส่วนที่สามน้ำมันหอมระเหยผัดหอมใหญ่และรวมกับมันฝรั่งบด มีเทยาต้มที่ละลายแป้ง ผสมให้เข้ากันดี ในมวลที่เกิดขึ้นจากการค่อยๆเทแป้งร่อน
• ระบบช่วยเบรกอัตโนมัติสามารถช่วยป้องกันการชนปะทะทางด้านหลังและการชนปะทะกับคนเดินเท้าที่เดินตัดหน้ารถรวมถึงช่วยลดระดับความรุนแรงที่เป็นผลมาจากอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น