ทัณฑกรรม คือ

• ทันดะ-
  น. การลงโทษ, โทษที่ลงแก่สามเณรที่ประพฤติผิด; (กฎ) ทัณฑ์สถานหนึ่งตามกฎหมายว่าด้วยวินัยทหารและกฎหมายว่าด้วยวินัยตำรวจ คือ ให้ทำงานโยธา งานสุขาภิบาล หรืองานอื่นของราชการ เพิ่มจากหน้าที่ประจำซึ่งตนจะต้องปฏิบัติอยู่แล้ว หรือปรับให้อยู่เวรยามนอกจากหน้าที่ประจำ. (ส.).

• ทัณฑ     ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; ( กฎ ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. ( ป. , ส. ).
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรร     ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
• กรรม     ๑ กำ, กำมะ- น. (๑) การ, การกระทำ, การงาน, กิจ, เช่น พลีกรรม ต่างกรรมต่างวาระ, เป็นการดีก็ได้ ชั่วก็ได้ เช่น กุศลกรรม อกุศลกรรม. (๒)
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• กรัณฑก    ดู กรณฑ์ ๑.
• ภัณฑูกรรม    น. การปลงผม. (ป. ภณฺฑุกมฺม).
• มณฑก    ๑ -ทก น. กบ (สัตว์), ใช้ว่า มัณฑุก หรือ มณฑุก ก็มี. (ป., ส. มณฺฑูก). ๒ -ทก (โบ) น. เรียกปืนเล็กยาวชนิดหนึ่งว่า ปืนมณฑก. (อ. bundook).
• มุณฑกะ    มุนดะกะ, มุนดะ ว. เกลี้ยง, โล้น, (ใช้แก่หัว). (ป., ส.).
• ปืนมณฑก    มณฑก
• ทัฬหีกรรม    ทันฮีกำ น. การกระทำให้มั่นคงขึ้น ได้แก่การที่ทำซ้ำลงไปเพื่อให้มั่นคงในกรณีที่การกระทำครั้งแรกไม่สมบูรณ์ มักใช้ในพิธีสงฆ์ เช่น ทำทัฬหีกรรม สวดทัฬหีกรรม. (ป. ทฬฺหีกมฺม; ส. ทฺฤฒี + กรฺมนฺ).
• ทุรกรรม    n. ความล้มเหลวของบุคคลในการปฏิบัติหน้าที่ทางสังคมที่กำหนดไว้ หรือการละเมิดข้อผูกพันทางสังคม
• ทํากรรม    ทํากรรมทําเวร ทําเวรทํากรรม ก่อกรรม สร้างกรรม ทําบาป ทําบาปทํากรรม
• จรรมขัณฑ์    น. ท่อนหนัง, แผ่นหนัง, เช่น ทรงครองอชินจรรมขัณฑ์เป็นเครื่องคลุม. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ส.; ป. จมฺม + ขณฺฑ).
• วิศวกรรมศาตรมหาบัณฑิต    วศ.ม.

• การนัดหมายเพื่อเข้ารับบริการทางทัณฑกรรมโดยทันที