มณฑก คือ

• ๑
  -ทก
  น. กบ (สัตว์), ใช้ว่า มัณฑุก หรือ มณฑุก ก็มี. (ป., ส. มณฺฑูก).
  ๒
  -ทก
  (โบ) น. เรียกปืนเล็กยาวชนิดหนึ่งว่า ปืนมณฑก. (อ. bundook).

• ปืนมณฑก    มณฑก
• กรัณฑก    ดู กรณฑ์ ๑.
• มุณฑกะ    มุนดะกะ, มุนดะ ว. เกลี้ยง, โล้น, (ใช้แก่หัว). (ป., ส.).
• ทัณฑกรรม    ทันดะ- น. การลงโทษ, โทษที่ลงแก่สามเณรที่ประพฤติผิด; (กฎ) ทัณฑ์สถานหนึ่งตามกฎหมายว่าด้วยวินัยทหารและกฎหมายว่าด้วยวินัยตำรวจ คือ ให้ทำงานโยธา งานสุขาภิบาล หรืองานอื่นของราชการ เพิ่มจากหน้าที่ประจำซึ่ง
• มณฑ์    น. ของมัน ๆ; น้ำเมา, สุรา. (ป.; ส. มณฺฑา).
• ปริมณฑล    ปะริมนทน น. วงรอบ; ความเรียบร้อย เช่น นุ่งห่มให้เป็นปริมณฑล. (ป.).
• ภรูมณฑล    น. คิ้ว. (ส.).
• มณฑนะ    มนทะนะ น. เครื่องประดับ, อาภรณ์; การแต่ง. (ป., ส.).
• มณฑป    มนดบ น. เรือนยอดขนาดใหญ่มีรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส หรือเป็นรูปตัดมุม หรือย่อไม้แปด ย่อไม้สิบสอง ยอดหลังคาเป็นทรงจอมแห, ใช้ว่า มรฑป ก็มี. (ป., ส.); ขันน้ำเย็นของพระเจ้าแผ่นดินที่มีฝาเป็นรูปอย่างมณฑป เรีย
• มณฑล    มนทน น. วง เช่น สุริยมณฑล คือ วงรอบดวงอาทิตย์ จันทรมณฑล คือ วงรอบดวงจันทร์, บริเวณ เช่น มณฑลพิธี, เขตปกครองที่แบ่งออกเป็นส่วนใหญ่ ๆ; พระแท่นที่วงด้ายสายสิญจน์ เรียกว่า พระแท่นมณฑล. (ป., ส.).
• มณฑา    มนทา น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Talauma candollei Blume ในวงศ์ Magnoliaceae ใบใหญ่ ดอกสีเหลืองนวล กลิ่นหอม; มณฑารพ.
• มณฑิร    มณเฑียร มนทิร มนเทียร มันทิร มันทิราลัย วัง เรือนหลวง
• มณฑิระ    มนทิระ, มนเทียน (โบ) น. มนเทียร. (ป., ส. มนฺทิร).
• มณฑุก    กบ มณฑก มัณฑุก
• ศศิมณฑล    น. ดวงพระจันทร์. (ส.).