ทับหลังประตู คือ

• ทับหลัง
  ทับหลังหน้าต่าง

• ทับ     ๑ น. กระท่อมหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทำอยู่ชั่วคราว. ๒ ก. วางข้างบน, ซ้อนข้างบน, อาการที่ของหนัก ๆ โค่นหรือล้มลงพาดบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง เช่น
• ทับหลัง     น. ลวดลายที่ทำประดับไว้บนหลังตู้; ท่อนหินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่สลักเป็นลวดลายต่าง ๆ ประดับอยู่เหนือประตูเข้าปราสาทหิน;
• หลัง     ๑ น. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ
• ลัง     ๑ น. ภาชนะต่อด้วยไม้หรือสานเป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายหีบ สำหรับบรรจุสิ่งของ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลังพลาสติก
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประตู     น. ช่องทางเข้าออกของบ้านเรือนเป็นต้น มีบานเปิดปิดได้ เช่น ประตูบ้าน ประตูเมือง, ช่อง, ทาง, เช่น ไม่มีประตูสู้,
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระตู     น. เจ้าเมืองน้อย. ( ช. ).
• ตู     ๑ ( โบ ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว. ๒ ก. เต้า, ไป. ( ข. เทา).
• กริ่งประตู    กระดิ่ง ระฆัง
• ประตูหลัง    ค่อนข้างน้อย ทางเข้าส่วนตัว ประตูข้าง ประตูหลังบ้าน ตูด รูตูด
• การยิงประตู    การทำประตู
• คนยิงประตู    คนเตะประตู ผู้ทําคะแนน ผู้ทําประตู ผู้ยิง
• ช่องประตู    ประตู ประตูทางเข้า ประตูเข้าออก

• ฝาครอบด้านบนผสานกับทับหลังประตู ฝาครอบด้านบนคั่นด้วยทับหลังประตู
• ฝาครอบด้านบนผสานกับทับหลังประตู ฝาครอบด้านบนคั่นด้วยทับหลังประตู