ทัฬหิ คือ
ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี
ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ, ทฺฤฒี).
- ทัฬหี ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ, ทฺฤฒี).
- ทัฬหะ ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ, ทฺฤฒี).
- ทัฬหิกรณ์ ทันหิกอน น. เครื่องทำให้มั่น ได้แก่ข้อความที่ชักมาอ้างเพื่อให้คำพูดของตนมั่นคง. (ป. ทฬฺหีกรณ).
- ทัฬหีกรรม ทันฮีกำ น. การกระทำให้มั่นคงขึ้น ได้แก่การที่ทำซ้ำลงไปเพื่อให้มั่นคงในกรณีที่การกระทำครั้งแรกไม่สมบูรณ์ มักใช้ในพิธีสงฆ์ เช่น ทำทัฬหีกรรม สวดทัฬหีกรรม. (ป. ทฬฺหีกมฺม; ส. ทฺฤฒี + กรฺมนฺ).
- ทุติยาสาฬหะ -สานหะ (แบบ) น. เดือน ๘ ที่ ๒, เดือน ๘ หลัง. (ป.).
- มีฬห มีนหะ- น. อุจจาระ. (ป.).
- มีฬห- มีนหะ- น. อุจจาระ. (ป.).
- มูฬห มูนหะ- ว. เขลา, หลง. (ป.).
- มูฬห- มูนหะ- ว. เขลา, หลง. (ป.).
- พาฬหะ พานหะ ว. หนัก, ยิ่ง. (ป.).
- พิรุฬห์ พิรุน ว. งอกงาม, เจริญ. (ป. วิรุฬฺห; ส. วิรูฒ).
- ลีฬหา ลีนหา น. การเยื้องกราย; (แบบ) ความงาม, ความสง่า. (ป.).
- วิรุฬหก -รุนหก น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่ง ประจำทิศทักษิณ. (ป.).
- วิรุฬห์ ว. เจริญ, งอกงาม. (ป.; ส. วิรูฒ).
- อาฬหก อาละหก น. ชื่อมาตราตวงในบาลี คือ ๔ นาฬี เป็น ๑ อาฬหก; เสาตะลุง. (ป.; ส. อาฒก).
มือถือ