ทางอีสาน คือ

• เกี่ยวกับตะวันออกเฉียงเหนือ

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• อี     ๑ น. คำประกอบคำอื่นบอกให้รู้ว่าเป็นเพศหญิงหรือสัตว์ตัวเมีย เช่น อีสาว อีเหมียว, คำประกอบหน้าชื่อผู้หญิงที่มีฐานะต่ำกว่า,
• อีส     อีด น. ผู้เป็นใหญ่. ( ป. ; ส. อีศ).
• อีสา     น. งอนไถ. ว. งอนช้อนขึ้น. ( ป. ; ส. อีษา).
• อีสาน     ๑ น. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. ( ป. อีสาน; ส. อีศาน). ๒ น. พระศิวะหรือพระรุทระ.
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาน     ก. อาการที่ใช้เส้นตอกทำด้วยไม้ไผ่ หวาย กก ใบลาน เป็นต้น ขัดกันให้เป็นผืนเช่นเสื่อ หรือทำขึ้นเป็นวัตถุมีรูปร่างต่าง ๆ เช่นกระบุง กระจาด.
• งานแสดงสินค้าทางอุตสาหกรรม    งานแสดงสินค้า
• ซึ่งอยู่ทางด้านหนึ่ง    ซึ่งเป็นด้านข้าง
• ทางอ้อม    1) adj. วิธีที่ไม่ตรงเป้าหมายทันที คำตรงข้าม: ทางตรง ตัวอย่างการใช้: การลงโทษทางอ้อม บางครั้งก็ได้ผลในบางสถานการณ์ 2) n. ทางที่ไม่ใช่โดยตรงตามปกติ ชื่อพ้อง: ทางเบี่ยง, ทางเลี่ยง
• ทางผ่านสายด่วน    ทางข้าง สะพานข้ามถนน สะพานลอย
• ร้องอุทาน    กระโชก อุทาน ร้องตะโกน
• เสียงอุทาน    n. เสียงหรือคำที่เปล่งออกมาเวลาตกใจ ดีใจ หรือเสียใจ ตัวอย่างการใช้: นักดำน้ำหนุ่มใหญ่ถึงกับลืมตัวหลุดเสียงอุทานออกมาเป็นภาษาชาวเกาะด้วยความตื่นตระหนก clf.: เสียง