ทำให้สันโดษ คือ

• ทำให้ตัดขาด
  ทำให้โดดเดี่ยว
  แยกจาก

• ทำ     ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
• ทำให้     ก. เป็นเหตุให้ เช่น ทำให้เขาได้ไปเมืองนอก ทำเอาเขาย่ำแย่ไป.
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• สัน     ๑ น. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม. ๒ ( ถิ่น-พายัพ
• สันโดษ     -โดด น. ความยินดีหรือพอใจเท่าที่ตนมีอยู่หรือเป็นอยู่ เช่น เขาถือสันโดษ. ( ปาก ) ก. มักน้อย เช่น เขาเป็นคนสันโดษ. ( ส. สํโตษ; ป. สนฺโตส).
• โด     ดู ชะโด .
• ผู้สันโดษ    ผู้ปลีกตัวจากสังคม
• ผู้ที่อยู่สันโดษ    ดาบส ฤๅษี
• ผู้อยู่สันโดษ    คนสันโดษ
• สถานที่สันโดษ    ที่สงบเงียบ สถานที่โดดเดี่ยว
• คนสันโดษ    ผู้อยู่สันโดษ
• ทำให้สิ้นโอกาศ    ขจัด ขัดขวาง ทำให้หมดข้อสง-สัย ทำให้เป็นไปไม่ได้ ป้องกัน ยับยั้ง เป็นอุปสรรค
• คนถือสันโดษ    ฤาษี
• ความสันโดษ    1) n. การอยู่คนเดียวหรือห่างไกลจากชุมชน ชื่อพ้อง: ความโดดเดี่ยว ตัวอย่างการใช้: เขาอยู่ในความมืดเพียงลำพังมีความสุขอยู่กับความเหงาและความสันโดษ 2) n. ความยินดีหรือความพอใจเท่าที่ต
• ผู้ถือสันโดษ    ผู้บำเพ็ญตบะ