ทำให้หยาบคาย คือ
- ทำให้ต่ำช้า
ทำให้มีลักษณะธรรมดา ๆ
- ทำ ก. กระทำ, ประกอบขึ้น, ผลิตขึ้น, สร้างขึ้น, ก่อขึ้น, เช่น ทำเก้าอี้ ทำโต๊ะ ทำรองเท้า ทำรัง; ประกอบการงาน เช่น ทำนา ทำสวน ทำโป๊ะ; ดำเนินการ,
- ทำให้ ก. เป็นเหตุให้ เช่น ทำให้เขาได้ไปเมืองนอก ทำเอาเขาย่ำแย่ไป.
- ทำให้หยาบ กลายเป็นขรุขระ กลายเป็นหยาบ ทำให้ขรุขระ
- ให้ ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
- หย หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- หยาบ ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
- หยาบคาย ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.
- ยา น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
- ยาบ ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
- คา ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
- คาย ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;
- ที่หยาบคาย ที่ดูหมิ่นเหยียดหยาม
- ไม่หยาบคาย เกลี้ยง ไม่มีกัมมันตภาพรังสี ไม่มีทั้งสิ้น ไม่มีรอยแก้
- กระทําหยาบคาย พูดจาบจ้วง พูดหยาบคาย พูดแดกดัน
- คนที่หยาบคาย คนที่โหดร้ายทารุณคล้ายสัตว์ คนชั้นต่ำ ปลาที่อาศัยอยู่ใต้น้ำ พืชหรือสัตว์ที่อาศัยอยู่บนพื้นดิน