ทิวากร คือ

• น. พระอาทิตย์; (กลอน) กลางวัน เช่น ราตรีปักษีเข้าแนบนอน ทิวากรเราแนบประจำนาง. (กากี). (ป.).

• ทิว     ทิวะ- น. วัน; สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก, เช่น ทิวงคต คือ ไปสู่เทวโลก หมายถึง ตาย. ( ป. , ส. ). ๑ น. แถวหรือแนวแห่งสิ่งที่ติดเนื่องกันไปยาวยืด
• ทิวา     ( แบบ ) น. วัน. ( ป. , ส. ).
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาก     วากะ- น. เปลือกไม้, ป่าน, ปอ. ( ป. ; ส. วลฺก). ๑ ว. เปล่า, หาย, ว้าเหว่, เช่น ใจวาก.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• วากรา    วากกะรา (แบบ) น. ตาข่าย; บ่วง, เครื่องดักสัตว์. (ป.; ส. วาคุรา).
• ทิชากร    น. “ผู้เกิด ๒ ครั้ง”, นก, หมู่นก; พราหมณ์. (ป.).
• ทิพากร    น. พระอาทิตย์.
• จักรวาก    จักกฺระ- น. นกจากพราก. (ดู จากพราก, จากพาก). (ส. จกฺรวาก).
• ทํากรรม    ทํากรรมทําเวร ทําเวรทํากรรม ก่อกรรม สร้างกรรม ทําบาป ทําบาปทํากรรม
• ทิวากาล    น. เวลากลางวัน.
• ธาตวากร    ทาตะวากอน (แบบ) น. บ่อแร่. (ส.).
• วาทยากร    ผู้นำวง คอนดักเตอร์ ผู้อำนวยเพลง ผู้อำนวยการเพลง
• ทํากสิกรรม    ทํานา เพาะปลูก เก็บเกี่ยวพืชผล
• ทํากิจกรรม    ง่วนอยู่กับ