ที่น่ารําคาญ คือ

• ที่ก้าวก่าย
  ที่รบกวน
  ที่ล่วงล้ํา

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่ารําคาญ     ยุ่งยาก จําเจ ซ้ําซาก น่าระอา น่าเบื่อ น่าเอือม น่ารังเกียจ น่าอิดหนาระอาใจ น่าขุ่นเคือง น่าเบื่อหน่าย ไม่น่าสนใจ น่าโมโห
• รํา     ฟ้อน ฟ้อนรํา ร่ายรํา พิลาส รําข้าว เต้น เต้นระบํา เต้นรํา เคลื่อนไหวเหมือนเต้นรํา เต้นลีลาศ
• รําคาญ     เบื่อ เบื่อหน่าย เหม็นเบื่อ คับอกคับใจ อึดอัด อึดอัดใจ ไม่สบายใจ ไม่สะดวกสบาย ระคาย เคือง รําคาญใจ โกรธ กวนใจ ก่อกวน เป็นทุกข์เป็นร้อน หงุดหงิด
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• สิ่งที่น่ารําคาญ    สิ่งที่ก่อให้เกิดความไม่สะดวกสบาย
• ทําให้รําคาญ    กวนโมโห รบกวน ยั่วยุ ชวนวิวาท ทําให้โกรธ ก่อกวน ทําให้เดือดร้อน ทําให้ทรมาน ทําให้เจ็บปวด ทําให้เจ็บป่วย กระตุ้น เร่ง ทําให้ขุ่นเคือง สร้างความยุ่งยากแก่ เข้าไปยุ่ง ทําให้เจ็บใจ ทําให้เคือง กวนใจ ทํ
• ซึ่งน่ารําคาญ    ที่เป็นปัญหา ซึ่งกวนใจ
• สิ่งน่ารําคาญ    สิ่งที่ก่อให้เกิดความรําคาญ สิ่งรบกวนใจ
• อย่างน่ารําคาญ    อย่างกวนใจ อย่างขัดเคือง
• ที่ทําให้รําคาญ    ที่ทําให้โกรธ ที่ทําให้โมโห ที่เข้าไปก่อความรําคาญ ที่เข้าไปยุ่ง
• ทําให้รําคาญมาก    รบกวนอย่างมาก ไม่พอใจมาก

• และการพบปะผู้คน เรื่มเป็นสิ่งที่น่ารําคาญสําหรับฉัน